เรื่องเด่น ประสบการณ์ค่ำคืนก่อนการน้อมถวายพระแก้ว

มีการสร้างเป็นสีน้ำเงินในแบบกลวงเป่าด้วยปอด ประดิษฐานในสิงคโปร์

 

พระพุทธชินราช ผมแต่งด้วยคอมพิวเตอร์ให้ดูเหมือนแก้วขาวฝ้าได้สำเร็จเพียงครั้งเดียว หลังจากนั้นผมลองแต่งอีกหลายครั้งก็ไม่สำเร็จ จึงถือว่าภาพนี้เป็นครั้งเดียวที่ผมแต่งได้สำเร็จนะครับ

ท่านใดสามารถแต่งได้อีก ผมอยากให้ลองแต่งเป็นสีต่าง ๆ เช่น สีขาวใส สีขาวฝ้าในอีกหลายระดับความเข้ม และสีอื่น ๆ ลองดูนะครับ เผื่อมีใครแต่งภาพเป็นแก้วได้สำเร็จอีก ก็น่าจะดีนะครับ

 

พระพุทธรูปแก้วที่บริษัทข้ามชาติ เกโอ ใช้จีนหล่อหน้าตัก 3 นิ้วเศษ แล้วนำเข้ามาในไทย แต่งบัวรอบฐานด้วยแก้วเม็ด ๆ ให้ดูคล้ายบัวรอบ มีฐานแท่นใส เป็นการฝึกงานของลูกน้องช่างแก้วผม และบริษัทได้ล้มเลิกกิจการในไทยไปแล้ว ภาพนี้จึงน่าจะไม่มีลิขสิทธิใด ๆ นะครับ น่าเสียดายที่บริษัท เกโอ ไม่รับงานสร้างแก่บุคคลหรือวัด ไม่เช่นนั้นพระแก้วคงได้เกิดในไทยแน่นอน

 

องค์นี้ผมสร้างในหน้าตัก 5 นิ้ว ดอกบัวซื้อที่เขามีขายสำเร็จรูป จำได้ว่าเส้นผ่าศูนย์กลาง 13 นิ้ว ( ถ้าจำไม่ผิดนะครับ อาจเป็น 12 หรือ 13 นิ้ว ) มวยพระเกศาเป็นจุกแยก สามารถใส่พระบรมสารีริกธาตุหรือพระธาตุไว้ในมวยพระเกศาได้ แล้วปิดจุกกลับเดิม มองไม่ออกว่ามวยพระเกศาเปิดได้ครับ

 

ใบที่ผมคำนวนตั้งแต่ตอนสร้างพระแก้วว่า หากใช้แก้วชนิดอะไร ด้วยวิธีอะไร น่าจะได้องค์พระน้ำหนักเท่าไร ซึ่งผลออกมาได้ใกล้เคียงกับที่เขียนไว้ในภาพนี้ ยกตัวอย่าง แก้ว lead crystal pressed glass บอกว่าเมื่อเสร็จแล้ว องค์พระน่าจะ 7.0 - 7.8 kg. เมื่อสร้างเสร็จออกมาได้ 6.2 kg ( เฉพาะองค์พระแก้ว ไม่รวมฐานนะครับ )

 

เอาไว้มีเวลาว่างจะมาอัพรูปใหม่ครับ จะได้แน่ใจไปเลยว่าภาพไหนที่เป็นส่วนของผมสร้าง ไม่มีลิขสิทธิ เผยแพร่ได้ครับ

 

พระแก้วหน้าตัก3นิ้วราคาเท่าไรครับ

 

สมัยที่บริษัทข้ามชาติ เกโอ ขายให้ห้างเซ็นทรัลทุกสาขา เมื่อประมาณปี พ.ศ. 2548 ช่วงนั้น เขาขายดังนี้ครับ

เฉพาะองค์พระแก้วหน้าตัก 3 นิ้ว ราคาตั้ง 27,500.- บาท ลดให้ห้างเซ็นทรัลประมาณ 30 หรือ 35%

กล่องกำมะหยี่ที่เห็นในรูปนี้แค่ฐานกล่องกำมะหยี่ราคาตั้ง 15,000.- บาท ลดเหมือน ๆ กัน

ตู้ไม้นั่นของอีกบริษัทนึง เขาทำให้ในราคาตู้ละประมาณ 15,000.- บาท ลดคล้ายกันกับของ เกโอ คือลดประมาณ 30%

รวมหมดดังนี้
เฉพาะองค์พระราคาปลีก
27,500.- บาท องค์พระ
15,000.- บาท กล่องที่เป็นฐานกำมะหยี่
15,000.- บาท ตู้ไม้

รวม 57,500.- บาท ที่ห้างฯ

...........................................

เมื่อบริษัทข้ามชาติ เกโอ เลิกกิจการ ไม่มีใครสร้างได้อีก เนื่องจากเทคโนโลยี่ของเยอรมัน จึงไม่มีอีกเลยในโลกนี้ รวมทั้งจีนเองที่เป็นคนสร้างให้เยอรมันก็สร้างไม่ได้ จึงกลายเป็นลิมิตเต็ดเอ็ดดิชั่นไปโดยปริยาย

ปัจจุบันหากมีใครมีของอยู่ ราคาอาจสูงถึง 1 ล้านบาทได้ครับ

 

การสร้างพระแก้วแต่ละปางนั้น ใช้เงินมากไม่เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับความตั้งใจ อย่างลาลีคฝรั่งเศส ใช้เวลาฝึกทักษะฝีมือแรงงานของทีมช่าง สิบ หรือ อาจถึง ยี่สิบกว่าคนทั้งทีม ฝึกอยู่ 7 ปี เฉพาะค่าฝึกทักษะ 7 ปี ท่านคิดว่าเป็นเงินเท่าไรครับ

นอกจากค่าแรงที่ฝึก ยังมีค่าน้ำแก้วสุกที่ต้องทำเหมือนจริง ม้วนครั้งละ 15 kg กิโลละ 1 พันบาทเศษ ม้วนครั้งละหมื่นห้าพันบาท ม้วนวันละ 6 ก้อนก็พอ ฝึกอยู่ 7 ปี เงินเท่าใด

แล้วยังมีค่าพลังงานเตาอบที่ต้องอบนานถึง 96 ชั่วโมงในแต่ละองค์

เรียกว่า รุ่นหน้าตัก 8 นิ้วเศษของลาลีค ขายองค์ละ 4 แสนกว่าบาทเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยไปเลย เมื่อเทียบกับต้นทุนการซ้อมสร้างก่อนการสร้างจริงของลาลีคครับ

พระแก้วนั้นการสร้างก็เป็นแบบนี้เอง จึงยากที่จะสร้างได้สวย เพราะฝึกซ้อมนานหลายปี ไม่เหมือนเรซิ่นครับ

 

ขอบคุณครับ

 

+++ ผมเคยฝันคล้าย ๆ แบบนี้เหมือน แต่น่าจะต่างกัน ตรงของผมเป็น "วิหารโบราณ" ที่เก่าแก่มาก จนไม่อาจจะเก่าแก่กว่านี้ได้
+++ เป็นขุนเขาที่ใหญ่ที่สุด ในบรรดาขุนเขามหึมาทั้งหลาย ณ ใจกลางขุนเขา เป็นทางเข้าของ มหาวิหารโบราณนี้
+++ ขุนเขาทั้งลูก เป็นเพียงเปลือกนอกที่ห่อหุ้ม มหาวิหารไว้ภายใน
+++ และในมหาวิหารโบราณนั้นมี พระพุทธรูป ที่โบราณเก่าแก่จนถึงที่สุด อยู่เพียงองค์เดียว มีขนาดใหญ่เต็มวิหาร แต่ก็เหมาะสมกับมหาวิหารนั้น
+++ ในมหาวิหารโบราณนั้น ไม่มีผู้ใดเหลืออยู่เลย มีเหลือแต่ผม เข้าไปกราบพระพุทธรูปโบราณนั้นเพียงลำพัง ตัวคนเดียวเท่านั้น
+++ ขากลับออกมาจาก มหาวิหารโบราณ ได้เห็น ราวเทียนตั้งอยู่ และ มีเปลวเทียนสุดท้าย ติดริบหรี่อยู่ในน้ำตาเทียนที่ใกล้ดับได้ทุกเมื่อ
+++ ผมได้คว้าเอา "เทียนขาว" ขนาดใหญ่ร่วม 2 ฟุต ที่เคยจุดมาก่อนหน้าแล้วดับไป (ปลายจุกหัวเทียน มีรอยเคยจุดแล้วดับไป)
+++ จากนั้นก็เอาเทียนด้ามนั้น มาจุดต่อกับเปลวสุดท้ายตรงน้ำตาเทียนนั้น จนติดแล้วนำไปปักบนราวเทียนนั้นอีกที
+++ เทียนด้ามนั้น เป็นเทียนด้ามสุดท้าย ของมหาวิหาร ของพระพุทธรูปเก่าแก่โบราณนั้น และไม่มีอีก
+++ ถือว่า เล่าสู่กันฟัง พอเพลิดเพลินเจริญใจ เพียงแค่นี้ นะครับ

+++ ขอขอบคุณ คุณ glassbuddha2009 ที่ได้อนุญาต ให้นำรูปเพื่อเผยแพร่ได้ ผมได้ Copy ไว้หลายรูปจนครบ วันทั้ง 7 และอื่น ๆ แล้ว
+++ ขอให้กิจการ เจริญก้าวหน้าขึ้นไปเรื่อย ๆ นะครับ

 

ก่อนอื่นขอยอมรับว่า ที่ผมเห็นนั้น น่าจะไม่ยิ่งใหญ่เท่า อาจแค่ฝัน หรืออาจเห็นอะไรที่ไม่ลึกลับก็ได้ การเห็นอนาคต บางครั้งก็ไม่ได้ลึกลับอะไร เพียงแต่บางครั้งไปเกี่ยวข้องกับความตายของใครบางคน หลัง ๆ มาก็เลยไม่ยึดติดแล้วครับ ใครจะตายก็ไม่ทราบ แต่เราอาจจะเครียดตายซะก่อน เลยไม่อยากยึดติด

บางครั้งสิ่งที่เห็นเป็นธรรมดา แต่ที่จริงอาจไม่ธรรมดาก็ได้ ขึ้นกับว่าจูนติดตรงกันไหมด้วยครับ บางครั้งจูนติดเป็นคนใส่เสื้อเชิ๊ตแบบสมัยใหม่ แต่ที่ไหนได้ ท่านมาอีกทีเป็นชุดภารตะสวยงาม เลิศหรู และวิเศษ เพราะตอนจูนติดใหม่ ๆ ต่างก็จูนให้เห็นในชีวิตปกติ แต่พอเริ่มรู้ว่าท่านเป็นใคร ก็ปรุงแต่งกันไปครับ

เดี๋ยวมีเวลามาอัพรูปอีกครับ ยังมีรูปให้ copy อีกครับ ขออนุโมทนาคุณธรรม-ชาติครับ

 

พระแก้วปางคันธารราฐ หลอมจากแก้วคริสตัลตัน เคยทำสีเหลืองอำพันด้วยครับ แต่ไม่สำเร็จ ขาดที่หน้าขาจากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่ง เรียกว่าขาดตรงสะโพก

เอาไว้มาอัพต่อครับ

 

พระมหาภิเนกษกรม ปางนี้พิเศษครับ องค์พระแก้วของ เกโอ ม้าแก้วของ Swarovski ใช้เทคนิคการถ่ายให้เกิดรูปนี้ครับ

 

อีกองค์หนึ่งของ เกโอ บริษัทเยอรมันข้ามชาติที่ใช้ลิขสิทธิการสร้างให้จีนสร้างด้วยเทคนิคของเขา เป็นปางที่นิยมทั่วโลก แต่ในไทยกลับไม่ได้รับความสนใจเท่าไรนักครับ

เมื่อ เกโอ เข้ามาเช่าพื้นที่ส่วนหนึ่งภายในโรงงานแก้วคริสตัลในไทย ( ขออนุญาตไม่เอ่ยนาม เพราะเกรงใจเจ้าของโรงงานแก้วคริสตัลนั้น ) บริษัท เกโอ เคยรู้จักกับเจ้าของโรงงานแก้วโซดาไลม์ซิลิก้าแห่งหนึ่งที่สมุทรปราการมานานหลายปี และรู้จักฝีมือลูกน้องช่างแก้วผมตั้งแต่อยู่ที่นั่น เพราะ เกโอ จ้างโรงงานแก้วโซดาไลม์ซิลิก้าแห่งนั้นทำแก้วชนิดหนึ่งที่ไทยทำไม่ได้ เกโอ มาสอนเทคนิคให้จึงทำเป็น และดึงตัวลูกน้องช่างแก้วผมคนนั้นมาอยู่ด้วยจนเลิกกิจการไป

น่าเสียดายที่ เกโอ ไม่เคยมองตลาดพระแก้วด้วยวิธีให้คนสั่งทำ ทำแต่สิ่งที่ตนเองสนใจและการตลาดมีที่เดียวคือห้างเซ็นทรัล ไม่มองตลาดพระแก้วเหมือนพระพุทธ ๒๕ ศตวรรษคือให้สร้างเป็นรุ่น ๆ รุ่นละหลายพันองค์ จำนวนการสร้างพระแก้ว ๒๕ พุทธศตวรรษทุกรุ่นจึงมากมายนับไม่ถ้วนครับ